Lalakon Lalajo Pilem Di Bioskop

Assalamualaikum para saderek sadaya, wilujeng tepang sareng Abah ( rek ngabasakeun Abah we nya ambeh karasa geus kolotna ) dina rubrik basa Sunda “ Dongeng Abah “, Poma ulah nyangka Abah satrawan Sunda komo jeung nyebutkeun ‘ Budayawan ‘ mah.

Ieu mah nulis make basa Sunda soteh pedah resep, pedah ‘ Reueus ‘ kana basa Indung sorangan nyaeta basa Sunda tea, malah mandar, ‘ Sasieureun sabeunyeureun ‘ aya mangfaatna keur balarea. Aamiin Yaa Robbal’ Aalamiin !

Tah minangka ‘ Dongeng’ anu munggaran dina ieu rubrik, Abah deuk ngadongeng sual Bioskop di Cianjur, enya bioskop di Cianjur jaman baheula tangtuna oge, da apan ayeuna mah geus laleungitan duka kamana.

Caritana, dina hiji waktu, basa balik ti pagawean ,  ngahaja pesen grab mobil, da katingali geus reueuk , pihujaneun mani geus ngagarayot , enya we, teu kungsi lila ge, geus hujan mani siga nu dicicikeun ti langit ! Untungna Abah jeung pa Asep Ruslih geus ngageuleuyung jero mobil grab tea.

Sajajalan supir grab ngajak ngobrol ngaler ngidul ngeunaan kota Cianjur, da can pati lila cenah manehna jadi urang Cianjurna teh. Duka timana mimitina jol nyaritakeun , naha enya di Cianjur mah teu meunang aya bioskop ? Uing ukur nyerengeh, Asep Ruslih ti tukang nyeletuk, kungsi aya cenah ngan ayeuna geus pada ngaraleungit !

Akhirna mah dicaritakeun we, yen bareto,  jaman keur budak ge, di Cianjur , Bisokop geus aya opat ,nyaeta Roxy di Rancabali, Sintu di hareupeun Statsion Kareta Api, Dunia Baru jeung Gerit ( Great World ) di deukeut gang Mawar.

Roxy diganti ngaran jadi Pusaka, Sintu jadi Sinar sedeng Gerit jadi bioskop Dunia Agung ( terus robah deui jadi Dewi da cenah kungsi jadi Gedong Sandiwara Dewi Murni ).

Ka behdieunakeun nambahan aya Plaza anu baheulana urut Rumah Bola Sodok, nambahan deui aya bioskop Aria di jalan Aria Wiratanudatar jeung Popsi di Jalan Mohammad Ali oge Century anu ayeuna jadi Gudang Garment gedengeun Ramayana.

Sanggeus loba sewaan kaset pilem timimiti VHS jeung Betamax terus kana Laser Disc nepika VCD jeung DVD, asa heubeul pisan tara lalajo ka bioskop, komo deui sanggeus di Cianjur, bioskopna tutup ku alesan rugi da anu lalajona jarang, les we can ngajaran deui lalajo di Bioskop.

Sok rajeun eta ge lalajo bioskop,mun seug kabeneran keur aya di Bandung atawa di Jakarta, lalajona di Bioskop anu geus modern., kitu oge mun pilemna anu dipikaresep saperti pilem Koboy atawa carita James Bond.

Supir grab, ukur unggut-unggutan bari nyenghel, teu sangka cenah, ari sugan enya we cenah di Cianjur mah teu meunang aya Bisokop da katelah Tatar santri tea.

Teu kaburu papanjangan ngobrol da kaburu tepi manten ka anu dijugjug. Ngan jadi asa kaingetan deui kana karesep baheula nyaeta lalajo di Bioskop.

Geus heubeul pisan tara lalajo, minangka anu anyar pisan mah, nyaeta basa ulin ka Tasik, ngalongok incu.

Teu kudu dicaritakeun nu sejenna mah bisi panjang teuing, intina dina hiji poe, budak nu lalaki nelepon ti kantorna, cenah geus meuli karcis keur lalajo di bioskop, engke di papagkeun cenah ku supir jam dalapanan da karcisna keur pilem nu diputer jam salapan.

Enya we, jam satengah dalapan ge , nu mapagkeun geus norojol. Teu pati hayang sabenerna mah lalajo pilem teh, da di imah ge ngajabreg sigana sarebu  judul mah leuwih, geus bosen sabenerna mah ngan , karunya ka budak nu geus ngahaja meuli karcis, hayang nyenangkeun nu jadi kolot meureun tidituna mah.

Lain rek nyaritakeun kumaha ramena pilem nu dilalajoan ieu mah, ngan eta we barang gek diuk bari terus ngabandungan kumaha kaayaan Bioskop ayeuna, jadi ras inget ka jaman baheula.

Da teu sataun sakali atuh ngahaja lalajo pilem di Bioskop teh, ieu ge pedah we diajakan ku anak minantu.

Enyaan jauh pisan ayeuna mah kaayaan di jero bioskop, komo dina ‘ kualitas gambar jeung sora mah mani jauh tanah ka langit pisan jeung jaman baheula teh.

Ti barang der ngamimitian muter pilem, malah tibarang muter iklan, ceuli mani geus asa ‘pengeng’ asa katorekan bakat ku tarikna sora nu kaluar tina ‘ sound system’ .

Ayeuna mah kabeh pilem ge cenah geus make sistim dolby digital surround, jadi timimiti sora nu hawar-hawar nepika sora ngabeledugna sora bom, kabeh kudu persis sakumaha kuduna kadenge dina aslina.

Mangkaning nu dilalajoan harita nyaritakeun pilem eksyen, pilem mobil tingselebrung babalapan bari sorana anu matak torek kana ceuli, encan dibarung ku sora perang silih tembak ku bedil jeung mariem, tingjelegurna sora mobil tabrakan jeung sagala rupa sora nu matak katorekan ceuli !

Palebah gambar pilem mah, estuning jauh pisanjeung baheula, ayeuna mah mani siga urang aya dina jero pilem, siga nu miluan aya dina ‘ adegan’ pilem awahing ku alusna gambar. Tempat diuk nu lalajo , nyelegon make busa kelas hiji.

Sanajan nu lalajo pinuh, teu matak hareudang bayeungyang ieuh, malah harita lalajo teh make Jeket sagala, da adem ku ase tea ( Air Condition ).

Teu mulek ku haseup roko deuih, da teu meunang aya nu ngaroko tea ! Lalajo pilem timimiti der nepika lekasan, teu kaganggu ku pareum lampu atawa pilem pegat, estuning mulus bunglus .

Ras inget keur jaman baheula, keur budak kira –kira kelas dua nepika kelas genep SD, can ngalaman lalajo peuting da teu meunang ku kolot. Unggal lalajo ge beurang we.

Lalajona ngabring sadulur-dulur. Pilemna masih keneh hideung bodas. Sorana ge sok pirajeunan ‘ bigeu’ alias euweuh soraan pisan. Lain sakali dua kali keur ngeunah-ngeunah lalajo, ngadadak pareum listrik ! Nu lalajo tingsaruit tinggorowok .

Mun teu kitu, pilemna pegat ! Dina layar geus teu aneh mun aya bewara“ Tunggu Sebentar sedang di sambung ! “ .

Geus rimbitan , karek sok ngahajakeuna lalajo di Bioskop nu alus. Sok ngahaja ka Bandung, ngahaja lalajo di Nusantara atawa di Paramount. Geus merenah siga bioskop ayeuna harita ge, di Bandung mah.

Korsina korsi jok nu nyelegon, geus make nomer, tara pareum lampu atawa pilemna pegat.

Gambarna cekas jeung sorana lumayan alus. Lumayan rada mindeng, harita sok ngahaja lalajo pilem ka Bandung, komo mun pilemna anyar jeung alus mah. .

Enyaan jauh pisan ayeuna mah. Geus “ canggih‘  sagala rupana. Kabayang we, engke kahareup, duka rek siga kumaha ?Wallohu’alam bisshowab. Wassalam !